Książkopedia
Advertisement
Wikipedia-icon.png Ta strona zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons.
Zobacz oryginalny artykuł i autorów.
Dębski

Eugeniusz Dębski, ur. w 1952 roku polski pisarz i tłumacz literatury rosyjskiej.

O sobie mówi: Urodziłem się w Truskawcu koło Lwowa. W 1959 roku repatriowaliśmy z Truskawca do Polski, przewidywana była Nowa Ruda, ale pewne działania face to face spowodowały, że zostaliśmy w Bytomiu, gdzie już była rodzina ojca. Rodzina mamy, jej mama-Ormianka (stąd moja ormiańska w pewnym stopniu uroda) pozostała w ZSRR. W Bytomiu, którego nie znosiłem, skończyłem szkołę podstawową i średnią i z dużą ulgą i radością wyemigrowałem na studia do Wrocławia. Tu nikt nie mówił „pierunie”, „klopszanga”, „bo cie pizne!”. Z Uniwersytetem pożegnałem się w 1975 roku, kończąc studia na wydziale filologii rosyjskiej. Rok wcześniej wstąpiłem w związek małżeński, w 1977 roku urodził się syn Maciej Borys, drugi syn, Filip Kajetan urodził się w 1984. Pracowałem w Mera-Elwro, sprzedając oprogramowanie do komputerów, uczyłem rosyjskiego na Uniwersytecie Wrocławskim, Politechnice Wrocławskiej i na Akademii Wychowania Fizycznego, której Studium Języków Obcych kierowałem przez 13 lat, aż do śmierci tej międzywydziałowej jednostki. Potem przez rok pracowałem w Burdzie, przez kilka lat prowadziłem własną działalność w dziedzinie kosmetyki, w końcu zostałem na wyłącznym garnuszku literatury, własnej i przekładowej. Aktualnie z żoną prowadzimy biuro doradztwa podatkowego.

Debiutowałem w 1985 roku w „Fantastyce” opowiadaniem „Najważniejszy dzień 111 394 roku” (data z powieści Koniec wieczności I.Asimova), potem opublikowałem zbiorek opowiadań pod tym samym tytułem… i poszło!

Mam na koncie prawie 100 opowiadań (wszystkie opublikowane, w tej liczbie specyficzne twory Karety Wrocławski, czyli 5 tekstów napisanych z Adamem Cebulą, Andrzejem Drzewińskim, Piotrem Surmiakiem), ponad 20 powieści (w tym jedną napisaną wspólnie z Rafałem Dębskim), ileśnaście udziałów w antologiach. Sześć powieści przełożono na rosyjski, dwie na czeski, pojedyncze opowiadania na węgierski i niemiecki. Aktualnie szykuję ekspansję na rynek ukraiński i rosyjski z cyklem „Moherfucker”.

Kilkakrotnie nominowany byłem do nagrody Zajdla, nigdy nie otrzymałem. Nagrodzono mnie Śląkfą i Srebrną Muszlą. Od 1997 roku – członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, od 2005 roku jestem prezesem oddziału wrocławskiego SPP.

Używał pseudonimu Greg Gindick (do spółki z Rafałem Dębskim).

Advertisement